تجربه کاربری - جشنواره وب ایران

سلام به طراح تجربه کاربری وب سایت رسمی جشنواره وب

شاید یادتون بیاد چند سال پیش یه برنامه طنز از تلوزیون پخش میشد که تو یکی از بخش هاش، آقای بازیگر مدام یه جوک رو تکرار میکرد…
” میدونین اگه ادیسون برق رو اختراع نمیکرد چی میشد؟ … خب یه نفر دیگه اختراع میکرد… ”

قطعا تقدیر از اجرای ایده جشنواره وب و موبایل ایران و مهم تر از اون، ادامه دار شدن این رویداد و رویداد های مشابه، اون هم سالی یک بار و گاها” انتقاد از نحوه برگزاری این رویداد بعد از مشاهده بی اقبالی در نتیجه های اعلام شده و منتظر موندن تا سال بعد، همه کاری نیست که از دستمون ساختست؛ ماها که طراحی وب رو از front page شروع کردیم و ساعت ها از عمرمون رو صرف align بندی محتوای چغر و خشک html با css توسعه نیافته کردیم تا بتونیم یک روز سایتی به قشنگی سایت مجیدآنلاین اون زمان با اون تلوزیون CRT سیاه و سفید با برفکای انیمیشنی مبهوت کنندش که تو هدرش داشت درست کنیم و بعضا اعتقاد داریم اگه جشنواره وب راه نمی افتاد، حتما ماها راش مینداختیم.

ولی حالا که راه افتاده، حتما میشه تو بهتر برگزار شدنش سهم داشت. بله، قطعا راه هایی وجود دارن که پیدا کردنشون از سرو کله زدن با توابع PHP آسون تره. بگذریم…

تغییر یا بهتره بگیم بهبودی که در تجربه کاربری صفحه ثبت رای تو وب سایت جشنواره وب رخ داده، حاکی از انتقاد شرکت کننده هایی هست که متوجه شدن کاربرانشون در ثبت رای با مشکل مواجه هستن. به هر حال، ux تا حدی اصلاح میشه و این اتفاق زمانی رخ می ده که جشنواره برای هشتمین سال متوالی و البته با رویکرد بررسی و ممیزی وب سایت های داخلی بر اساس پارامتر هایی مهم تر از تعداد رای عموم، در حال وقوع هست. موضوع، پرداختن به اینکه چطور این ایراد نه چندان قابل اغماض، قبل از شروع جشنواره از چشمان دست اندر کاران پنهان مونده، نیست. از اونجایی که به غیر از وب سایت های معروف داخلی که بواسطه نگاه آکادمیک تر به تجربه کاربری و گاها” رقابت، توجه بیشتری به نقش ux در طراحی داشتن، اغلب طراح ها توجهی به این مساله نشون نمیدن. نه اینکه ندونن؛ مشتری ها درخواست نمیکنن.

به عقیده من، تغییری که تو صفحه ثبت رای جشنواره وب ایجاد شد، یه درس پرکتیکال برای طراح های وب و البته کاربرای سایت ها بود تا دغدغه ها و چالش های متاثر از طراحی تجربه کاربری رو از نزدیک لمس کنن.

یه دوست راهنمای گردشگری میگفت که تو یکی از تورای بیابان گردی که برگزار میکنن، طبق برنامه عمدا ماشین رو نزدیکی کاروانسرا خاموش میکردن و وانمود میکردن خراب شده و به این شکل، مسافر هارو چندصد متر پیاده میبردن تا اونا اهمیت کاروانسرا های اون زمان رو بهتر لمس کنن. اون سایه ساران خنک؛ اون تجربه کاربری!

راستی، تلوزیون CRT مجیدآنلاین کجا رفت؟ اون پروانه ی رئال کجاست؟ یهو چه شد که همه جا تخت شد؟

1 پاسخ دادن

پیگیری‌ها

پاسخ دهید

میخواهید به بحث بپیوندید؟
مشارکت رایگان.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *